Z otchłani grzechu do chwały świętości - Cud Miłosierdzia Bożego

Jezus Chrystus pragnie, aby każdy grzesznik dowiedział się o niezgłębionym Miłosierdziu Bożym. Na Apostołkę Miłosierdzia Bożego wybrał cichą i pokorną s. Faustynę Kowalską ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. W latach 1931-1938 s. Faustyna doznała ponad osiemdziesięciu objawień, w których Pan Jezus przekazał jej swe orędzie dla świata. Oto fragmenty prowadzonego przez Sekretarkę Miłosierdzia Bożego Dzienniczka, w którym notowała słowa Chrystusa. 
Obraz Pana Jezusa Miłosiernego w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Krakowie Łagiewnikach

"Powiedz grzesznikom, że zawsze czekam na nich"... 

"Miłosierdziem swoim ścigam grzeszników na wszystkich drogach ich i raduje się serce moje, gdy oni wracają do mnie. Zapominam o goryczach, którymi poili serce moje, a cieszę się z ich powrotu. Powiedz grzesznikom, że żaden nie ujdzie mojej ręki. Jeśli uciekają przed miłosiernym sercem moim, wpadną w sprawiedliwe ręce moje. Powiedz grzesznikom, że zawsze czekam na nich, wsłuchuję się w tętno ich serca, kiedy uderzy dla mnie. Napisz, że przemawiam do nich przez wyrzuty sumienia, przez niepowodzenie i cierpienia, przez burze i pioruny, przemawiam przez głos Kościoła" (Dz. 1728).

Trybunał miłosierdzia 

"Powiedz duszom, gdzie mają szukać pociech, to jest w trybunale miłosierdzia [czyli w sakramencie pokuty - przyp. red.]; tam są największe cuda, które się nieustannie powtarzają. Aby zyskać ten cud, (...) wystarczy przystąpić do stóp zastępcy mojego i powiedzieć mu nędzę swoją, a cud miłosierdzia Bożego okaże się w całej pełni. Choćby dusza była jak trup rozkładająca się i choćby po ludzku już nie było wskrzeszenia, i wszystko już stracone - nie tak jest po Bożemu, cud miłosierdzia Bożego wskrzesza tę duszę w całej pełni. O biedni, którzy nie korzystają z tego cudu miłosierdzia Bożego; na darmo będziecie wołać, ale będzie już za późno" (Dz. 1448). 

"Gdzie wzmógł się grzech, tam jeszcze obficiej rozlała się Łaska" (Rdz 5, 20). 

Natura ludzka jest skłonna do zła. To skutek nieposłuszeństwa wobec Boga, jakiego dopuścili się pierwsi rodzice. Grzech pierworodny Adama i Ewy sprowadził na świat nieszczęścia, cierpienia i śmierć. Jednak Bóg Ojciec w swej nieskończonej dobroci zesłał Syna swego, aby zbawił świat. Mesjasz przez swoją mękę, śmierć i zmartwychwstanie swoje zwyciężył szatana, grzech i śmierć. Nieposłuszeństwo Adama zostało zmazane przez posłuszeństwo Chrystusa, który wypełnił wolę Ojca aż do śmierci krzyżowej. W Liście do Rzymian św. Paweł Apostoł pisze: "Albowiem jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wszyscy stali się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo Jednego wszyscy staną się sprawiedliwymi. Natomiast Prawo weszło, niestety, po to, by przestępstwo jeszcze bardziej się wzmogło. Gdzie jednak wzmógł się grzech, tam jeszcze obficiej rozlała się łaska" (Rz 5, 19-20).

„Nasza Arka” (11/2006)